Αναγνώστες

Δευτέρα 6 Αυγούστου 2012

Διαλεκτικοί διάλογοι 3


Ορθόδοξος κομμουνιστής: Στην Σοβιετική Ένωση και στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης αντί να δυναμώσει ο εργατικός έλεγχος και η συμμετοχή στην οργάνωση της εργασίας άρχισε να δυναμώνει η αντίστροφη τάση με την αντίστροφη επίδραση στο επίπεδο της κοινωνικής συνείδησης. Ενώ όλα ήταν υποκειμενικές αδυναμίες στο σχεδιασμό.

Απλός πολίτης: Αφού δεν γινόταν ο κεντρικός σχεδιασμός, δεν γινόταν.

Δημιουργικός διαλεκτιστής: Μου φαίνεται έχει βάση το επιχείρημα ότι δεν μπορούμε να αγνοούμε βουλησιαρχικά το εμπορευματικό χαρακτήρα της παραγωγής και να υπερτιμάμε την δυνατότητα υποκειμενικής επέμβασης στη διεύθυνση της οικονομίας.

Απλός πολίτης: Δηλαδή;

Δημιουργικός διαλεκτιστής: Απλά, στη Σοβιετική Ένωση καταργήθηκαν οι καπιταλιστές όμως αυτό δεν είχε αυτόματη επίδραση στην αλλαγή της παραγωγής. Καταργήθηκαν οι καπιταλιστικές σχέσης παραγωγής αλλά δεν ήρθαν αυτόματα σχέσης κομμουνιστικές όπως το περίμεναν οι κομμουνιστικοί υλιστές.

Φιλελεύθερος: Αυτό διαπίστωσαν και οι οικονομολόγοι Λίμπερμαν, Νεμτζίνοφ και Τραπέζνικοφ και ο Στάλιν τους έστειλε γκούλαγκ στην Σιβηρία για αυτές τις απόψεις.

Απλός πολίτης: Πω πω, τι σκληροί καιροί…

Ορθόδοξος κομμουνιστής: Ούτε οι συνεταιριστικές οργανώσεις παραγωγής στην γεωργία, τα Κολχόζ δεν μετατράπηκαν σε κρατικές οργανώσεις Σοβχόζ όπως θα έπρεπε. Και τα μικρά Κολχόζ, γεωργικοί συνεταιρισμοί δηλαδή δεν ενώθηκαν σε μεγάλους συνεταιρισμούς…

Απλός πολίτης: Ό, τι είναι κρατικό είναι καλό. Ό, τι συνεταιριστικό… χμ, δεν ξέρω. Αυτά μάθαμε και εδώ στον καπιταλισμό τα τελευταία 30 χρόνια.

Φιλελεύθερος: Και δεν μπορείτε να καταλάβετε ότι μόνο το ιδιωτικό μπορεί να λειτουργήσει σωστά! 

Δημιουργικός διαλεκτιστής: Αντιθέτως, στα πρώτα στάδια μίας νέας κοινωνίας φαίνεται ότι πρέπει να είναι οι άμεσοι ιδιοκτήτες αυτοί που δουλεύουν στα συγκεκριμένα εργοστάσια και στους οργανισμούς γεωργίας. Δηλαδή να είναι και τα εργοστάσια συνεταιριστικά. Στην Γιουγκοσλαβία το κατάλαβαν και το έπραξαν και η οικονομία τους σημείωσε την πιο μεγάλη άνθιση σε σύγκριση με όλα τα υπόλοιπα κράτη του ανατολικού μπλοκ.

Ορθόδοξος κομμουνιστής: Ο Τίτο της Γιουγκοσλαβίας ήταν προδότης! Πρόδωσε της επαναστατικές ιδέες του Λένιν για την κοινωνική ιδιοκτησία.

Απλός πολίτης: Φαίνεται ότι ούτε ο «άγιος Λένιν» δεν είχε πάντα δίκαιο.

Δημιουργικός κομμουνιστής: Ναι, σε αυτή την περίπτωση φαίνεται ότι ούτε ο ίδιος ο Λένιν κατάλαβε την σημασία του συνεταιρισμού, δηλαδή της συλλογικής ιδιοκτησίας που είναι τόσο σημαντικό στο στάδιο μεταξύ του ιμπεριαλισμού και του κομμουνισμού.

Ορθόδοξος κομμουνιστής: Μα αυτό το στάδιο είναι ο σοσιαλισμός, δηλαδή ο πρώιμος κομμουνισμός!

Παρασκευή 3 Αυγούστου 2012

Διαλεκτικοί διάλογοι 2


Ορθόδοξος κομμουνιστής: Όλο το πρόβλημα στο σοσιαλισμό βασιζόταν στο ότι η παραγωγή παρέμεινε εμπορευματική.

Απλός πολίτης: Δεν καταλαβαίνω, δηλαδή τα πράγματα δεν πρέπει να πουλιούνται στα μαγαζιά;

Ορθόδοξος κομμουνιστής: Ναι, είναι λανθασμένη η αντίληψη ότι ο νόμος της αξίας είναι νόμος της κίνησης του κομμουνιστικού τρόπου παραγωγής.

Φιλελεύθερος: Μην τρελαθούμε, ποιος κομμουνισμός; Μιλάμε για την περίοδο του σοσιαλιστικού ολοκληρωτισμού… ή της δικτατορίας του προλεταριάτου όπως αυτοαποκαλούσατε το στάδιο αυτό εσείς…

Ορθόδοξος κομμουνιστής: Πάνω σε αυτό το υλικό έδαφος βάρυναν θεωρητικές ελλείψεις και αδυναμίες που παρουσίασε ο υποκειμενικός παράγοντας στην διαμόρφωση και υλοποίηση του κεντρικού σχεδίου.

Απλός πολίτης: Κεντρικό σχέδιο… γιατί κεντρικό; Αφού την εξουσία την είχε ο λαός… Μυστήρια πράγματα.

Φιλελεύθερος: Ποιος λαός; Την εξουσία την είχε στον «υπαρκτό σοσιαλισμό» η νομενκλατούρα!

Απλός πολίτης: Στο μέτωπο της νομενκλατούρας ήταν λοιπόν ο Στάλιν.

Δημιουργικός διαλεκτιστής: Δηλαδή τώρα λεει ο ορθόδοξος κομμουνιστής ότι για όλα έφταιξαν οι επιστήμονες που δεν κατάφεραν να σχεδιάσουν το κεντρικό σχεδιασμό…

Ορθόδοξος κομμουνιστής: Ακόμα χειρότερα! Διαμορφώθηκε η θεωρητική βάση για την οπορτουνιστική πολιτική που αδυνάτησε το κεντρικό σχεδιασμό, διάβρωσε την κοινωνική ιδιοκτησία και άνδρωσε τις δυνάμεις της αντεπανάστασης.

Δημιουργικός διαλεκτιστής: Αν μιλούσαμε για κεντρικό σχέδιο σήμερα θα το καταλάβαινα, σήμερα υπάρχουν υπολογιστές που μπορούν να τα υπολογίζουν όλα αλλά τότε;

Ορθόδοξος κομμουνιστής: Το γεγονός ότι κάποια ηγετικά στελέχη του Κόμματος και της Σοβιετικής εξουσίας μπήκαν επικεφαλής οπορτουνιστικών ρευμάτων αποδεικνύει ότι ακόμα και πρωτοπόρα στελέχη είναι δυνατό να παρεκκλίνουν, να λυγίσουν μπροστά στην οξύτητα της ταξικής πάλης και τελικά να ξεκόψουν από το κομμουνιστικό κίνημα, να περάσουν στην αντεπανάσταση.

Δημιουργικός διαλεκτιστής: Όποιος δεν έχει δικό του μυαλό βλέπει παντού εχθρούς και αντεπανάσταση… επειδή ο ίδιος φοβάται, δεν έχει που να στηριχτεί.

Φιλελεύθερος: Και όποιος φοβάται κόβει κεφάλια!

Απλός πολίτης: Πώς και βρίσκετε κοινό τόπο αναφοράς ο φιλελεύθερος-αντικομουνιστής με τον  δημιουργικό διαλεκτιστή;

Ορθόδοξος κομμουνιστής: Ίδιοι είναι. Ο αντικομουνισμός έχει τις ρίζες του στην αναθεώρηση της θεωρίας του μαρξισμού-λενινισμού.

Δημιουργικός διαλεκτιστής: …μη ξεχνάμε ότι ισχυρίζεστε ότι ο μαρξισμός-λενινισμός είναι επιστήμη.        

Απλός πολίτης: Αυτό μου φαίνεται παράξενο, η κάθε επιστήμη - καλύτερη η φυσική, η φιλοσοφία και τα μαθηματικά, περνάει από διάφορα στάδια αμφισβήτησης και ανατροπής και έπειτα της αναθεώρησης κάποιον τμημάτων της. Και αυτό γίνεται αεί.

Δημιουργικός διαλεκτιστής: Το σημερινό σχολείο παρουσιάζει όμως την κάθε επιστήμη ως μία αλυσίδα αναμφισβήτητων αληθειών. Πώς να περάσει από το μυαλό του ορθόδοξου κομμουνιστή ο οποίος δεν διάβασε και πολλά στη ζωή του ότι η εξέλιξη της επιστήμης σημαίνει κατά καιρούς αναθεώρηση; Αν στο σχολείο διδασκόταν τουλάχιστον η φιλοσοφία θα καταλάβαινε και αυτός τι σημαίνει η διαλεκτική της εξέλιξης της γνώσης.

Φιλελεύθερος: Πια διαλεκτική; Ηλίθιοι! Θα μου εξηγήσει κανείς τι πάει να πει αυτό;

Ορθόδοξος κομμουνιστής: Τι θέλει εδώ αυτός ο βλάκας;

Δημιουργικός διαλεκτιστής: Ας επιστρέψουμε όμως εκεί όπου αρχίσαμε. Στην περίοδο που ακολουθεί μετά το μονοπωλιακό καπιταλισμό υπάρχει μία συνέχεια. Δεν μπορεί ξαφνικά από το τίποτα, χωρίς ποσοτικές αλλαγές να προκύψει ο κομμουνισμός ως κοινωνία όπου ο καθένας κάνει αυτό που αγαπά και παίρνει αυτό που χρειάζεται. Αυτό μπορεί και πρέπει να προσπαθεί να εφαρμόζει ο καθένας για το αυτό του πρώτα και έτσι να πλησιάζει τον κομμουνισμό μέσα του. Μετά το μονοπωλιακό καπιταλισμό όμως αντικειμενικά ακολουθεί -όπως θα μας διδάξει η ιστορία- ο κρατικός σοσιαλ-καπιταλισμός. Είτε υπό την ηγεσία ενός κομμουνιστικού κόμματος όπως έγινε στο ανατολικό μπλοκ είτε ενός κόμματος σοσιαλ-καπιταλιστικού.

Απλός πολίτης: Ναι αλλά είπαμε, στην περίπτωση της ηγεσίας του κομμουνιστικού κόμματος σε μία κοινωνία έχουμε τη δικτατορία του προλεταριάτου.

Δημιουργικός διαλεκτιστής: Θα δείτε ότι ο καπιταλιστικός ολοκληρωτισμός που μόλις αρχίζει δεν είναι και πολύ καλύτερος. Ίσως είναι πιο ήπιος αλλά κρατάει περισσότερα. Και είναι ύπουλος.

Απλός πολίτης; Πιο ήπιος; Αφού σε λίγο δεν θα έχουμε να φάμε.

Ορθόδοξος κομμουνιστής: Εμείς επιμένουμε στο ότι το κοινωνικό προϊόν πρέπει να κατανέμεται ανάλογα με την εργασία. Δεν δουλεύεις αλλά κοροϊδεύεις τον κόσμο με ομόλογα και δάνεια; Δεν τρως.

Απλός πολίτης: Ενώ αυτοί που μας κοροϊδεύουν τρώνε πολύ καλύτερα.

Φιλελεύθερος: Ας κάνω πώς δεν άκουσα την προσωπική επίθεση του κομμουνιστή… Κατανέμεται λοιπόν το κοινωνικό προϊόν; Πχ! Πώς το φαντάζεστε δηλαδή; Έχετε καθόλου λογική; Θα υπάρχει ένας χώρος από όπου θα ξεκινάει ένα ελικόπτερο που θα φέρει στον έναν αυτοκίνητο επειδή εργάστηκε σκληρά και στον άλλον μοτοσικλέτα επειδή εργάστηκε λιγότερο; Ή στο έναν κρέμα σαντιγί και στον άλλον γιαούρτι; Στον έναν δύο παντελόνια και στον άλλον ένα; Ποίος θα το διανέμει; Τι αυταπάτες!

Δημιουργικός διαλεκτιστής: Όταν θα λειτουργήσει η διανομή μέσω του δικτύου χάρη στο διαδίκτυο θα μπορούσε να γίνει κάτι ανάλογο… Αλλά πάντα σύμφωνα με τις ανάγκες όχι σύμφωνα με γραφειοκρατικές νόρμες… 

Φιλελεύθερος: Ποιες ανάγκες;! Ο καθένας έχει μεγάλες ανάγκες. Ο άνθρωπος θέλει πάντα περισσότερα και περισσότερα!

Δημιουργικός διαλεκτιστής: Εγώ όχι.

Απλός πολίτης: Ωραία όλα αυτά αλλά κάτι πρακτικό για τώρα…;